marko, Author at markovanderpuil.com

Ik krijg een mailtje van mijn mentor en voorbeeld van alle DJ’s ter wereld: Ben Liebrand: Wat? Tony Scott is 1 van mijn helden, en dat bericht van Ben een paar weken geleden, raakte me. Tony Scott is een vakman, een voorbeeld en inspirator en daarbij iemand die net zo oud is als ik. Ongeneeslijk ziek? Hoe kan dat? Misschien heb je nu zoiets van: “Who the h*ck is Tony Scott?” Heel herkenbaar. Dat had ik ook een poos. :) Caption: DJ Fix ft. Toni Scott - Pick Up The Pieces De eerste keer dat ik hoorde van Tony Scott was in 1988. Een van de populaire rare-grooves van de jaren 70 en 80 was “Pick Up The Pieces” van The Average White Band. Een klassieker. In 1988 kwam er een 12 inch uit op het Rhythm Import label met een gepimpte versie van Pick Up The Pieces met rap van Tony Scott. Ik was onder de indruk van zijn relaxte flow en laid back timing. Daarbij had Tony een zeer uniek diep en donker stemgeluid wat totaal niet paste bij zijn leeftijd. Toen hij die track schreef was hij 16 jaar. Maar dat wisten we toen nog niet. We wisten helemaal niets van hem. Wie was deze rapper? De plaat werd een dikke hit in de lokale discotheek waar ik draaide, maar wie was deze mysterieuze persoon met karakteristieke stem? En wat had hij nog meer uitgebracht? Bij iedere import platenzaak vroegen mijn collega DJ’s en ik naar platen van Tony. In die tijd gingen we ook naar het buitenland om platen te kopen. In Engeland en Amerika, overal vroegen we naar platen van Tony Scott, maar ze hadden nog nooit van hem gehoord. De verkopers beloofden op zoek te gaan naar platen van Tony. Geruime tijd bleef ik dus zitten met de vraag: Het was niet zo gek dat niemand hem kende, want zoals ik later zou ontdekken was “Pick Up The Pieces” zijn eerste plaat, maar gelukkig niet zijn laatste. Caption: Tony Scott - The Chief Een jaar later weet ik eindelijk via mijn uitstaande connecties de hand te leggen op een promo van die nieuwe track van Tony Scott: “The Chief”. Het is een 12 inch, zonder labels of tekst, met maar op 1 kant muziek. The Chief slaat in als een heipaal. Het is een track waarop Tony ingaat op zijn native-american roots. Deze man MOET dus wel uit Amerika komen stelde ik, naar later zal blijken onterecht, vast. Wat me in zijn tekst raakte is dat hij openlijk uitkomt voor zijn afkomst, iets wat toen, zeker in de Verenigde Staten, not-done was. Tony komt niet alleen uit voor zijn oorsprong, maar is er ook duidelijk trots op en dat raakt me. Ik vind dat iedereen trots mag zijn op zijn roots, en ze uit mag dragen, maar ook dat je nieuwsgierig mag zijn naar de roots van anderen. “The red-skin, in fact I am an indian.” klinkt het. De plaat draagt bij aan de mystiek rond de persoon en zet Tony nog een aantal treden hoger op de ladder van artiesten die ik waardeer en respecteer. Enige tijd later kwam de chief dan eindelijk “echt” uit. Tot mijn verbazing staat de track op de B-kant van de release: “That’s how I’m living”. Dat werd ook een hit, en het betekende de doorbraak in Nederland. Ondertussen draaiden we gewoon de B-kant ook nog. In discotheken werden beide nummers tegelijkertijd bekend. Caption: Tony Scott - That's How I'm Living In die tijd, de opkomst van de hiphop, was er een trend om zo gewelddadig en agressief mogelijk te rappen. Hoe meer vloeken en scheldwoorden hoe beter. Prachtig natuurlijk. Niets mooiers om tegen het establishment aan te schoppen. Tony Scott onderscheidde zich wat dat betreft juist door zijn positieve stijl, terwijl hij wel dezelfde thema’s aansnijdt als zijn collega rappers. Het is een openbaring en inspiratie voor me. Tony verwoordt in zijn raps zeer sterk wat ik voel: “.. you and me we’re all just human beings, with different skin colours, so what?” Hoe actueel deze gedachte nu nog steeds is. Niet lang daarna kwam ook de house muziek op. Tussen de house en de hiphop vond een cross-over plaats: de Hip-House. Waar hip-hop normaal langzame beats zijn, zeg rond de 100 (bpm) beats per minute, ligt bij Hip-House het tempo rond de 120 beats per minute. Je moet dus flink wat sneller kunnen rappen om de house beat bij te houden en Tony kan dat als geen ander. Het wordt zijn handelsmerk. Caption: Tony Scott - Get Into It “That’s how I’m living” wordt de eerste Nederlandse hip-house hit en zijn volgende tracks “Get Into It” en “Gangster Boogie” zijn garanties voor een volle dansvloer. Altijd handig voor een DJ om dergelijke tracks in je platenkoffer te hebben. De hele zomervakantie horen elke dag honderden feestvierende toeristen de tracks van Tony tijdens mijn optredens. De radio heeft Tony Scott dan eindelijk ook ontdekt. “Get Into It” wordt Tony’s grootste hit, Op 13 januari 1990 wordt het de alarmschijf en drie weken later stuitert hij met super-stip de top tien in om uiteindelijk te stranden op nummer 4. Ondertussen werd ook eindelijk een deel van het mysterie rond Tony Scott ontrafeld, want deze rapper met dat bad-ass internationale stemgeluid komt gewoon uit Nederland. Als je hem met die stem Nederlands hoorde praten, wist je helemaal niet meer wat je hoorde. Hij was te gast in de Soul Show bij Ferry Maat (nóg een voorbeeld voor me) en in het (destijds) toonaangevende Countdown van Veronica. Caption: Tony Scott - Move To The Bigband Met begeleiding van o.a. producers als Fabian Lenssen, Rutger “rutti” Kroese, Ben Liebrand en Rhythm Import baas Peter Duijkersloot wordt een dijk van een sound neergezet. Later werd door andere bands die sound verder uitgewerkt tot het wereldwijde bekendheid kreeg als euro-house. De sound van Tony Scott maakte in mijn ogen de weg vrij voor het succes van bands als Twenty 4 Seven, Two Brothers On The 4th Floor en 2 Unlimited, al konden ze qua rap kwaliteiten zich totaal niet meten aan “The Chief”. :) Begin jaren ’90 was Tony regelmatig te vinden in de Top 40 met diverse hits of in samenwerking met andere artiesten, zo rapte hij op Ben Liebrand’s “Move to The Big-Band” en de boyband Boyz II Men vroeg hem om de lyrics te doen op “Under Pressure”. Positiviteit was de leidraad in de carrière en de teksten van Tony. Zijn hit “From Da Soul” gaat over waar zijn muziek vandaan komt (uit de ziel) en “Love Let Love” is een variatie op leven en laten leven; liefhebben en laten liefhebben. Ook dat nummer werd een grote hit en stond in februari 1991 drie weken in de top 10. Caption: Tony Scott - The Greenhouse Effect Tony is geëngageerd en rapte in 1992 al over broeikasgassen. “CO2 is the Greenhouse effect”. Daar konden ze in Parijs op de klimaatconferentie een voorbeeld aan nemen. Later schreef de energieke Scott teksten voor Linda, Roos en Jessica en Kinderen voor Kinderen. Om zijn passie voor muziek met anderen te delen wordt hij muziekdocent op het Pieter Nieuwland College in Amsterdam en blijft optreden en muziek maken, vooral met zijn studenten. In 2014 werkt Tony samen met Ben Liebrand aan het album Iconic Groove wat recent is uitgekomen. Ben schrijft “Bij de opname in 2014 had ik de Tony Scott voor de microfoon die we allemaal kennen. Alert, energiek, strak en de perfecte performance… Voorjaar 2015 was het een hele klus voor ons om stukje bij beetje de tekst opgenomen te krijgen.” In de paar maanden die het duurt om het album op te nemen is Tony Scott gediagnostiseerd met Multiple Sclerose (MS). Het beïnvloed zijn gezichtsvermogen, concentratievermogen, coördinatie en veroorzaakt extreme duizeligheid en vermoeidheid. “Er zijn goede dagen.” “En loodzware.” Tijdens de presentatie van het album van Ben Liebrand in juni kondigde Tony aan dat hij zijn optredens niet meer kan plannen, omdat je nooit van te voren weet of het een goede of een loodzware dag wordt. En dus moet Tony gedwongen door zijn ziekte een einde maken aan zijn carrière. Maar Tony zou Tony Scott niet zijn als hij niet ook hier weer een positieve draai aan zou geven. Het is zijn uitdrukkelijke wens om zijn legendarische artiestenloopbaan met een groot afscheidsfeest af te sluiten. Wat mij ontroerde in het verhaal is de manier waarop de ziekte MS iemand van mijn leeftijd in zo’n korte tijd zo vreselijk kan raken. En dat het iemand zoals Tony, die uit zichzelf zo vol energie en positiviteit zit, zo hard raakt dat de passie die uit zijn ziel komt en die hij het allerliefste met iedereen wil delen, dat hij dat niet meer kan doen zoals hij het zou willen, en zoals hij het voelt. Het is voor mij nauwelijks voor te stellen en te bevatten. Daarom ben ik blij en dankbaar dat Ton Derks, de mensen van Paradiso Amsterdam en Ben Liebrand de handen ineen geslagen hebben en a.s. maandag 15 februari 2016 een benefietavond en afscheidsconcert organiseren voor Hollands' Hip-Hop Held: Tony Scott. Jij kan daarbij zijn. Lees hieronder hoe dat kan. Dat Tony zijn sporen heeft achtergelaten dat kun je wel zien aan de fantastische line-up van collega’s en vrienden die samen met hem zijn passie voor muziek willen vieren en afscheid willen nemen. Bekende namen welke die avond op zullen treden zijn o.a.: King Bee (Back By Dope Demand) Candy Dulfer (Lady of Soul) Tyree Cooper (Turn Up The Bass) Extince (Spraakwater) Lange Frans (Zing voor me) Ben Liebrand en zojuist werd bekend dat ook Loïs Lane (It’s the first time) op zullen treden. Update: Ook DJ's Roog (Instant Moments) en Robin 'JayDee' Albers (Plastic Dreams) treden op. Wanneer je zeker niet moet gaan: Als je een hekel hebt aan rap, hiphop of Hip House muziek of andere muziek met een goede beat of als je een hekel hebt aan positiviteit. Als het je koud laat dat 1 op de duizend Nederlanders ooit met deze slopende ziekte (MS) te maken krijgt. Wanneer je zeker wel moet gaan: Als je samen met Tony Scott zijn zin in het leven en passie voor muziek wilt vieren. Als je respect wilt tonen aan The Chief, één van de grondleggers van het succes van Nederlanders in de internationale dance scene. Als je zin hebt in een feestje en dit unieke event niet wil laten lopen. Als je echte dansmuziek, met inhoud, op waarde weet te schatten. Als je jeugdsentiment hebt en je eerste danspassen maakte op zijn platen. Als je...

Author Archive: marko

Lekker Pûh!!! – Research systeem

Blue Label Coffee – Kwaliteit Espresso Bonen

10 Time Tracking – Time Registration for Teams

Afscheid van Tony Scott op 15 februari 2016 in Paradiso